Büyükler (Allah dostları), namaz kılacaklar, tekbir almadan evvel "Estağfirullah" çekerler. Bu şu demektir: "Ya Rabbi, az sonra huzuruna çıkacağım ama huzuruna çıkmaya layık bir insan değilim. Emrettin diye yapacağım ama emrettiğin gibi yapamayacağım. Bunun için beni affet!" Günahkârın günahından sonra tövbe ettiğinden daha şiddetli bir ah ile evliya-i kiram hazerati ibadetten evvel "estağfirullah" der. İbadet bitince de gene "Estağfirullah, estağfirullah, estağfirullah..." der. Başı sonu iki "estağfirullah" ile, "Aman ya Rabbi!" ile, layık olamayış mahcubiyetiyle, "Sübhan olan sensin, bizim noksanlıktan gayrı neyimiz var!" niyazıyla örülmüş bir ibadet. İbadet budur!