Topluma olan nefret kendimize olan öfkemizden midir? içimizdeki karmaşık yolların sebebi toplum mudur? Kendi benliğini topluma kabul ettirememek bizim beceriksizliğimiz mi yoksa insanların bizim varlığımızı dışlamasından kaynaklı mı? İçindeki dünyayı dışındaki dünyaya uyuşturamayan isimsiz bir karakter... Her fırsatta kendini kanıtlama peşinde koşan "Ben buradayım" diye bağırma ihtiyacı olan enkaza dönüşen bir ruhun içinde hayallerini yaşatan biri. Sosyal anksiyeteye sahip kahramanımız emekli bir memur. Monotonlaşan hayatın bir sonucu olarak doğmuş gibi... Bir bodrum katta kuruntu ve düşleriyle hayatını sürdürüyor. Kitabın ikinci kısmında gelişen olaylar ve akıcı kurgusuyla "suç ve ceza" kitabındaki gibi ruhsal tasvirlerini açıkça görüyoruz. İsimsiz karakterimiz mutluluk yolunun acıdan geçtiğini sanıyor. Çünkü hiç bir zaman emek vermeden sevinmemiş. Bu da bize aslında karakterimizin geçmişinde sevilmediğini ortaya koyar. Sonuç odaklı değil süreç odaklı yaşamış hedefe varmak onu mutlu etmemiş çünkü o mücadele etmeye aşık olmuş.

Yeraltından NotlarFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020129,1bin okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif ucar