Neden affetmeliyim?
Daha nereye kadar öfkeyi, intikamı, hesaplaşmayı taşıyacaksın?
Daha nereye kadar affetmemenin getirdiği acı duygulara dört elle sarılacaksın?
Daha nereye kadar "keşke "lerle yaşayacaksın?
Daha nereye kadar "belki"lerle "ya olursa"larla yaşayacaksın?
Yaşamı kaçırıyorsun.
Yaşamı zihnine sıkıştırıyorsun.
Hataların tekrarına düşüyorsun.
Kendini ihmal ediyorsun.
Bugüne kadar düşündün de ne oldu?
Düşünmek çözüm değil ki...
Onun için değil, kendin için affetmelisin.
Öfkeden, hesaptan, intikamdan, onun için değil, kendin için arınmalısın.
Affedersen özgürleşirsin.
Geleceğin önünü açar, zamana uygun duyguları yaşarsın.
Affetmezsen belki onun umurunda bile olmayacak.
Belki bilmeyecek... Kendi kendini yiyeceksin.
Başını yastığa koyduğunda, arınmadığın her şey önüne gelecek.
Hayat geçiyor.
Yaşamını kaygıyla, kalbini öfkeyle, bedenini yorgunlukla doldurma.
Sayfa 247
··
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.