Belki bir kavram olarak, Belki bir yaşam tarzı; Belki içimizde biriken bir yılgınlık, Belki hayatın içinde tertemiz kalmayı başarabilmiş o saf duygu... Adına her ne denilirse denilsin

Oblomov; insanı en tenha yerinden yakalayan eşsiz bir kitap olmayı başarıyor, şüphesiz! İlya İlyiç Oblomov... Kendi ruhuyla yüzleşmekten kaçınan, doğumundan ölümüne kadar basit gibi görünen ama bir o kadar fantastik ve sıra dışı yaşam çizgisinde saf kalmayı başarabilmek erdemine erişmiş nadide bir karakter... Hani, bazı kitaplar vardır, yazarını aşıp çağlar ötesi bir üne kavuşur ya;

Oblomov da

İvan Gonçarov 'u geçmeyi, hatta çok zorlasak unutturmayı başarabilmiş çok kıymetli bir eser olarak tarihteki yerini almıştır. Rus edebiyatının anlatıları bizim Anadolu insanımızın tarihler boyu çektiklerini, yaşadıklarını, yarım kalmışlıklarını anlatsa ancak bu kadar olur diye düşünüyor insan; içten içe. Zaten kendimizden bir şeyleri bulamadığımız kitapları ne kadar sürdürebiliriz ki zihnimizde, ne kadar hayat bulabilir ve hissedilebilir ki kalbimizde bizi gölgemiz gibi takip edemeyen eserler? Sevmeleri, iyi niyetleri, saflığı, kalbinin duruluğu, insanlara her şeye rağmen yitmek bilmeyen güveniyle; Oblomov, bana çok şey kattı, sanırım, Ömrüm boyunca da etkisinden çıkamayacağım tesirinden ve o hazin sonla biten yaşamından... Olsun, her kitap insan ruhunda açılan bir penceredir; kimisi bunu yaşadığı dönemi gözler önüne severek yapar, kimisi duygu yüklü satır ve dizeleriyle, kimisi de elimize aldığımızda teninize değil de ruhumuza bıraktığı koku ile gerçekleştirir. İnsanın dimağının ve anlayışının tozunu kaldıran etkileri olanları çok müstesna ve unutulmazlar arasında yerini alır; tıpkı

Oblomov gibi... Özenilecek bir hayat değil belki İlya İlyiç'in hayatı ama verdiği dersler ve çıkarılması gereken anlamlar bakımından öğretici bir yanı olduğu kuşkusuz. Sonuçta insan tüm hataları kendisi yapacak kadar uzun yaşamıyor; bazı gerçekler başkalarının hayatını gözlemekle, bazıları da okuduğumuz kitapların kahramanları sayesinde ruhumuzun raflarında yerini alıyor... Hüzünlü, dramatik, acıyla yoğrulmuş bir hayatın özeti

Oblomov ; tensel değil tinsel etkilerinin daha fazla olduğu... Okuyun, bana hak vereceksiniz... *** KISA KISA KESİTLER... "Hatıralar mutlu bir hayatın hatıraları olursa güzeldir; insana güç kapanmış yaraları hatırlatınca acı şeylerdir." "Ya şimdi ya hiçbir zaman!" "Ah Allah'ım, hayat bir türlü yakamı bırakmıyor, nereye gitsem peşimde!" "Istırabına sabır ile katlanırdı, çünkü nedenini başkalarında değil, kendinde arardı." "- Niçin uyuyorsun? - Vaktin nasıl geçtiğini bilmemek için." "Sakin, rahat bir mutluluğa ne zaman kavuşacağım ben?" "Aman Allah'ım! Ne budala insanlar var! Evleniyorlar." "Hayat... İnsana rahat vermiyor. Başını derde sokuyor. Ne olur, şöyle bir yatıp uyuyabilsem... Hiç kalkmadan..." "Hayatın çiçekleri döküldü, sadece dikenleri kaldı."

Oblomovİvan Gonçarov · Yordam Kitap · 202039,1bin okunma

··

169 görüntüleme

L. G.

@LG58 ·

13 Ağustos 2023 05:22

Sevmeleri, iyi niyetleri., saflığı, kalbinin durulduğu, insanlara olan güveni.. Oblomov olmak kolay değil. Severek okuduğum güzel kitap. Bence herkes okumalı. Kendinden birr şeyler bulacak.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.