SPOİLER İÇEREBİLİR, 'BOŞ DOLAPLAR' İNCELEMESİ
Bu kitap okuduğum diğer kitaplara hiç benzemiyordu. Anlatımı, sanki yazarın kafasında bir cihaz varmış da aklından geçenleri sırayla, hiçbir müdahalede bulunmadan olduğu gibi kağıda geçirmiş gibiydi. Alışık olmadığım bir anlatımı olduğu için biraz yadırgamış olabilirim, kitap insanın aklını bir oraya bir buraya götürüyordu, ne ara bu konuya geçti diyordum. Genel olarak olaydan çok düşünce veya durum vardı, karakterin aklından geçen düşünce zincirleri büyük yer kaplamıştı. Otobiyografik öğelerin olduğu fazlasıyla anlaşılıyordu çünkü düşünceler ayrıntılı ve sadece yaşayanın ağzından duyulabilecek kadar kusursuzdu.
Kitap bir kürtaj masasında başlıyor, sonra da denise çocukluğunu, ilk gençliğini, özgürleşme ve dönüşme çabasını, ailesinden kopmak isteyişi ve onlardaki kötü özelliklerden nefret edişi, onları sürekli eleştirişini, aynı zamanda cinsel hayata yönelik merakını da anlatıyordu. Ailesi Denise'e daha iyi bir hayat verebilmek için bir kafe-bakkal açmışlar. Bu kafe-bakkalın hemen üstünde de evleri var. Denise evden her çıkışında sapık bunaklarla, anlattıkları edepsiz hikayelerle, mideleri bulanıp ortalığı batırmalarıyla başa çıkmak zorunda. Ve bunlar küçücük bir çocuğun psikolojisi için çok ağır şeyler. Ayrıca evlerinde tuvalet bile yok, kovalara tuvaletlerini yapıyorlar. Denise'in çocukluğuna yönelik nefret söylemlerinde de hakkı yok değil çünkü ailesi görgüden yoksun, pis, gizlisi saklısı olmayan, tek özendikleri konu Denise'in okuması olan insanlar. Denise'in hayatındaki tek kusursuz şey okulu. Özel okula gidiyor, sınıfında hep birinci, bu yüzden parmakla gösteriliyor, üniversiteyi bile okuyor. O yıllarda bu çok değerli, ama Denise için önemli olan şeyler daha farklı. Büyüdükçe düşünceleri şekillense de gençliğindeki hayalleri ona pahalıya mal oluyor.
Aslında kitabı okurken genel olarak içimde bir boşluk vardı çünkü okurken 'acaba ne olacak?' diye merak etmiyordum çünkü zaten olaylar olağan akışındaydı ama yine de Denise'in düşüncelerine kendimi bayağı kaptırmışım; ailesi hakkında ona hep hak vermekle vermemek arasında kaldım, bazen de 'keşke bu kadar nefret dolu olmasan' ya da 'iyi dayanmışsın' dedim. Kitap, beni sonuna kadar arada bırakmayı başardı. Herkes sıkılmadan okuyabilir mi bilmem ama böyle farklı anlatımlı kitaplar okumak da insana iyi geliyor, bir denemek lazım. 
Boş Dolaplar 
Annie Ernaux
·
307 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.