Onyedinci Bölüm
Bu kadar çalıştık, sonu yoksulluk, açlık... Günden güne aşırı çalışmaktan çatlıyoruz, soğuktan, açlıktan geberiyoruz. Her zaman derin, kara bir aldatma çamuru içinde boğuluyoruz. Kollarımızın ürününü başkalarına yedirmek zorunda kalıyoruz. Boyunlarımızda zincir, köpekler gibi sürünüyoruz. Bilgisizlik ta ruhumuzun derinliklerine işlemiş, herşeyden korkuyoruz, herkesten alçak duruyoruz. Yaşayışımız bir gece, hem de karanlık bir gece gibi karanlık. Düşlerimiz sonsuz karadüşle sıkıntılı.
Sayfa 467 - Kumsaati YayınlarıKitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.