uzun bir aradan sonra sonunda bir kitap bitirebildim. sonunu bilmeme rağmen beni çok üzdü. yaşanamayan bir hayatı anlatıyor. Yusuf kendini hiçbir yere ait hissetmiyor. gördüğü şeyler, ordaki insanlar ona çok yabancı. aslında Yusuf'un hislerini şu an anlasam da kitabı okurken ona çok sinirlendim çünkü Muazzez'e kavuşmasına rağmen hala bir şeyler eksikti ve "bir şeyden de memnun kal be yusuf!" diye bağırmak geldi içimden. kitapta diğer önemli husus o dönemin adaletsizliği. köy ağalarının diğer insanları nasıl ezdiği.. o zamanın adaletsizliğini kitaptaki şu metin anlatıyor: "Şerif efendi, oğlunun katilinin göz göre göre temize çıktığını seyretmemek için ayakta durduğu köşeden sıyrılıp dışarı çıktı ve içini çeke çeke evine gitti." hala aynı şeyler yaşanıyor orası ayrı mesele tabi. Yusuf'un, kaymakam beyin, muazzezin mutsuzluğu ve çaresizliğini çok güzel anlatmış Sabahattin Ali. diğer iki romanını da okudum, bu üç kitapta da aynı tema var: yalnızlık ve istenilmeyen hayat. Sabahattin Ali'nin kitaplarını okurken hep bi içi yanıyor insanın. son olarak Muazzez ve Yusuf'un aşkı biraz eksikti sanki. yani ikisi birbirini tamamlıyor, birbirlerinde huzur buluyorlar o sayfaları okurken tebessüm etmekten kendimi alamadım ama Yusuf bence Muazzez'e hak ettiği sevgiyi tam veremedi. çünkü zaten Yusuf'un asıl istediği şey muazzez de değildi. belki kendisi de bilmiyordu ne istediğini. (içimizdeki şeytan Ömer de biraz böyleydi sanki) sonda da "gidelim" demişti Muazzez... Yusuf iş için çıktığı anda anlamıştı bazı şeyler için çok geç kaldığını...

Kuyucaklı YusufSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 2021174,3bin okunma

·

23 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

sümeyye nejla