Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

günışığı üstündeydi
günışığı üstündeydi ağızlarımızın korkularımızın yüreklerimizin ciğerlerimizin kollarımızın ayaklarımızın ellerimizin altımızda o suskun Akdeniz daha mavi bizim hayal ettiğimizden birkaç çığlık geçip gidiyor havada bir yelken bir balıkçı teknesi biri bir görünmez izleyici, belki belli başlı hiç kimseler gülüyor belli belirsiz oynayıp yürüyerek ta aşağımızda belki bir köşk yakalanmış parçaları gibi bir uçurtmanın ağaca takılan,burada ve burada yansıtıp günışığını (her yerde günışığı keskin tamamen sessiz ve her yerde sen öpüşlerin senin tenin zihnin nefesin yanımda altımda etrafımda benim) çok geçmeden şişman bir renk yükseltiyor kendini göğe ve denize …nihayet bildi gözlerin beni,gülümsedik birbirimize,yatıp uzanarak,izledik (yayılarak,içinde uçurumdaki çimenlerin)başka olan ne varsa dönüşürken bize dikkatle usulca öldürücü biçimde… halbuki yüreğinde ateşin bütün dünya ışıldayıp eriyordu azıcık
E. E. Cummings
E. E. Cummings
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.