Ah , benim tatlı Edith'im. Kitap boyunca üzüldüğüm tek kişi. Kitap genel olarak acıma duygusunu ele alıp bu konuyu detaylara boğarak anlatıyor. Teğmenimiz görev yaptığı yerde çok zengin bir adamın sakat kızı Edithle arkadaşlık kurar fakat Edith ona aşık olur. Onu o kadar çok sever ki onun uğruna iyileşmek ister. İşte konumuz Teğmen 'in Edith'e karşı duyduğu hisler ve bundan sonra olacakları konu alır. Teğmen ona karşı sadece acıma duyar bu acıma ise o kadar güçlüdür ki karşı koyamaz. Bir süre sonra tüm hayatı bu acıma duygusunun getirdiği kölelik duygusu ile onu yüzleştirir. Kitap boyunca bazen tegmeni suçladım bazense ona hak verdim.Edith'de hiç suç bulamadım aslında evde oturan sakat bir kız ona ilgi ve sevgi veren birine aşık olması çok doğaldı. Karşıdaki teğmenimiz bunu fark edemedi bile. Kitabı okurken en sevdiğim kısımlar Edith'in sevgisi ve onu hiç sevmeyen birine olan bağlılığıydı. Stefan Zweig'in acıma konulu kitabı favorilerim arasına girdi. İyi okumalar