Zehrini dışarı akıtmadığında yavaş yavaş beynini, kalbini, düşüncelerini, insaniyetini ve duygularını zehirlemeye başlar. O yüzden zehrini akıtmanın yolunu bul, dağa taşa kus, kağıda dök, kör kuyulara haykır ama o zehri mutlaka kus. Yoksa kangren olup atılması gereken sen olursun.