İngiliz bir ressam, Fransız bir dil bilimci, 92 kişinin yaşadığı bir ada ve her gün bir başka bedende patlayan silahlar. 1979 yılının İrlanda’sından bildiriliyor... . Koloni çok katmanlı bir kitap. Ve çok güçlü. İngilizceyi her geçen gün içine aldığı için ölmekte olan bir dili inceleyen Fransız dil bilimci ile eşi tarafından yarım kalmış hisseden ve uçurumları çizmek için kendini yalıtılmış hissedeceği bir adaya sığınan İngiliz ressamın yan yana gelişi tesadüf değil. Üç kuşak bir arada yaşayan ada halkının çektiği sefalet ve kendilerini kendi dillerinde anlatamamaları da tesadüf değil. Babasını, eşini ve erkek kardeşini aynı gün kaybeden kadının yalnızlığı da durakta otobüs beklemekten başka bir şey yapmayan kadının öldürülmesi de adil değil. Audrey Magee çok da uzun sayılmayan bir kitapta öyle çok sesi, sessizliği, çaresizliği, yarını ve dünü barındırıyor ki şaşırmamak elde değil. Dışarda olan seslerin nasıl her bir haneye girebileceğini, bir hanedeki sessizliğin de dil özelinden nasıl büyüyeceğini ve o toprağın susacağını gösteriyor. Kuzey İrlanda-Birleşik Krallık arasındaki ilişkinin tarihi sürecine de bakıyoruz, bir gencin bir karıncanın gözünden odaya bakışını resmetmesindeki cazibeyi de. Audrey Magee’nin zihnine yolculuk yapabileceğim nice kitabıyla tanışma hayaliyle okuyup bitirdim Koloni’yi. . Niran Elçi’in çok beğendiğim çevirisi, Kaan Kayhan Atik kapak tasarımıyla ~

KoloniAudrey Magee · Delidolu Yayınları · 2023164 okunma

·

687 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hülya Açılan