"Dünyanın bir parçasını kendi elleriyle dönüştüren, yapıtını doğrudan kendi varlığından çıkan bir şey olarak görebilen ve bir günün ya da bir ömrün sonunda bir adım geri çekilip -ister dörtköşe bir tuval, ister bir koltuk, isterse pişmiş topraktan bir çömlek olsun- bir nesneyi parmağıyla gösterip, ona becerilerinin bozulmaz bir hazinesi, yaşadığı yılların gerçek bir kaydı olarak bakabilen ve böylece, çoktan buharlaşıp da kimsenin eliyle tutacağı ya da göreceği bir şeye dönüşmemiş projelere yayılıp gitmek yerine, tek bir yerde toplandığı duygusunu yaşayan bir zanaatkar için her şey ne denli farklıdır."
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.