Sadece konuşup da hiçbir icraatı olmayanları kuru ağaçlara benzetirim; meyvesiz, gölgesiz. Sadece süslü bir görsel olarak karşımızda dururlar. Gel görelim ki yalnızca konuşmayı kendine iş haline getirenler, bir kısım insanlar tarafından icraatları olduğu sanılıp el üstünde tutulurlar. Peki, nereye kadar? Elbette başkaları tarafından yapılan icraatlar gelip hakkını alana kadar. Toplumda icraati olmayıp da ne çok konuşan var değil mi?
Mehmet KazarKitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.