Belki de çocuğu olmamalı sizin gibilerin. Sonra başa bela oluyorlar," dedi Anna. "Sizi ayıplayabilecekleri bir yem geçiyor insanların eline."
"Kaderimmiş," dedi Prens.
"Neden evlendirmiyorsunuz şu haylaz Anatol'ü? Örneğin, Bolkonskiy Prensi'nin kızıyla."
Prens cevap vermedi bu soruya. Ama başıyla yaptığı bir hareketle, bu önerinizi aklıma kazıdım, der gibiydi. Bir süre ikisi de düşüncelere daldı. Sessizliği bozan Prens oldu:
"Nasıl zengin midir şu prens?" "Evet ama bir o kadar da cimridir. Zavallı kızına da çok eziyet eder. Soylu ve ünlü bir ailedirler."
"Zengin ve iyi bir aile kızı. Tam aradığım şey. Eğerbu işi hallederseniz size minnettar olurum." "Elimden gelen bir şey olursa tabii ki yaparım."
Yemeğin davetlileri arasında, Anatol'e uygun gör- dükleri kızın erkek kardeşinin eşi de vardı. Anna Pavlona konuyu ona açacaktı. Kadın son derece tatlı, hoş sohbet biriydi. Üstelik şu sıralar hamileydi. Bu, onu daha da sevimlileştiriyordu. Zaten salona girer girmez herkese neşe saçmaya başlamıştı. Prens Vasiliy de kadının güleçliğinden etkilenmişti. Herkesle konuşuyor, şakalaşıyordu. Kocası savaşa gidiyordu. Gidip de dön- memesinden çok korkuyordu. Prens Vasiliy'e: "Bu iğrenç savaş ne zaman bitecek?" diye sordu. Ancak cevabı beklemeden başkalarıyla sohbete daldı. Başta da Prens Vasiliy'in kızı Elen'le.
Sayfa 4 - Arkadaş YayıneviKitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.