Edebiyatımızın Stefan ZWEİG'ı olarak değerlendiğim Mehmet RAUF'tan iki öykü...
Kitaba adını veren "Bir Hastalığın İlacı"nda karısını aldatmak üzere olan bir adamın rezil oluşu anlatılıyor. "Verven" adlı ikinci öyküde ise güya aşka tövbeli bir adamın hafifmeşrep bir kadına tutulması ve yaşadığı içsel savaş anlatılıyor.
Kitapta en sevdiğim nokta şu oldu: Yazarın yani Mehmet Rauf'un kendini saklaması. İhanet güzellemesi yapmaması.
Kitabı sevdim. Zaten oldukça kısa. Elinize aldığınız gibi bitireceğinizi tahmin ediyorum. Seval ŞAHİN tarafından sadeleştirilmiş metinler. Sevmediğim yönü yazım kurallarına uyulmamış olması.