Bütün bu zahmetlere, dertlere, kellemizi koltuğa, ölümü göze alıp canımızı dişimize takmamıza rağmen bari memleketi bir şekle sokabilsek, bir marifet gösterse idik... Ne gezer! Kaş yaparken göz çıkarırdık; işlediğimiz hayır ürküttüğümüz kurbağaya değmezdi; arpa eker darı biçerdik, denizi geçer derede boğulurduk; kalburla su taşır, taşıma su ile değirmen çevirmeye kalkışır, imam evinde aş, ölü gözünde yaş arar; kelden köseye yardım bekler, Ali'nin külahını Veli'ye giydirmeyi hüner sayardık.
Memlekette bu devir, görüyorum ki, artık tarihe karışmış... Nasılsa kurtulup aşabildiğimiz tehlikeli bir boğaz, bir aralık gibi artık arkamızda, uzakta sislere gömülü ufacık siyah bir çizgi, bir nokta
Sayfa 95Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.