"Düşünmek istiyordu.
Ya da gülmek...
Ne istediğini o ana kadar bilmiyordu ama aşağı doğru koşarken gülmeye başlamıştı. Onun için gülmek bu kadar basitti. Koşmak, gülmek için bir sebepti. Çünkü koşmak, Eslem'e yasaktı. Eslem sırf yasak olduğu için, koşmayı seviyordu. Ve koştu..."
Sayfa 49 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.