Lev Tolstoy'un hikayelerini hepimiz az çok öğrendik biraz. Bana göre, çoğu hikâyesi sırlar dünyasının Hristiyan versiyonu gibi geliyor artık :-)
Ama genel olarak hepimizin beğendiği, sevdiği hikayeler.
Birinci hikayede anlatmak istediği şey; insanları naparsan yap mutlu edemezsin, bazen istediğimiz kadar çabalayalım, iyi niyetli olup karşımızdakini düşünelim, bu her zaman istediğimiz sonucu veremeyebilir. Çünkü gerçekten insanları mutlu etmek, onları memnun etmeye çalışmaktan geçmiyor bence. Kendi hayat deneyimlerinden de bunu yeterince anladım, anlayabiliyoruz çoğumuz. Ne kadar verirsenz ne kadar eliniz açık olursa olsun, ne kadar çok cömert davranırsanız davranın, karşındaki iyi niyetli biri bile olsa hep daha fazlasını isteyip bekleyebilir.
İkinci hikaye başlıktan bildiğiniz
Efendi ile Uşağı 'nda ise anlatmak istediği; bazen bazı hırslarımızın sonumuzu getireceğini, ya da bizi mahvedecegini bilmeden yaşıyoruz. Farkında değiliz çoğumuz ama düşünsenize; önce en büyük isteğimiz üniversite kazanmak sonra mezun olmak, iş sahibi olmak, işinde yükselmek, daha da yükselmek... Evet bunlar belki hırs değil istek oluyor bazımızda ama sadece bazen bir istediğimizi alınca daha da ilerisini istiyoruz ve ölümü hiç hesaba katmıyoruz.
2 hikayede de anlatmak istediği, bazen her istediğimizi elde edemeyebiliriz; kimisi çevresindekini daha fazla mutlu etmek, kimisi daha fazla para kazanmak, kimisi daha daha ilerisini görmek istiyor ama hayat bu kadar fazla düşünüp çalışmak için çok kısa. Elbette amaçsız insan olmamalı, bazen hırs iyidir bana göre, ama hırslarımıza bu kadar fazla kapilmamiz gerektiğini düşündüren bir kitap oldu. Belki de
Lev Tolstoy yanılıyordur, bazen hırslı olmak iyidir.
* KEYİFLİ OKUMALAR*
Efendi ile UşağıLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20168bin okunma
··
1 artı 1'leme
·
363 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
