Kitap hakkında incelememe başlamadan evvel İsmet Özel’in benim için ifade ettiği anlam hakkında bir şeyler söylemek istiyorum. Sanırım bundan üç yıl önce İsmet Özel’in kalemiyle tanışma fırsatını yakaladım ve bu hayatımın en güzel fırsatlarından biriydi çünkü hayata bakışımı her açıdan değiştirdi. Okuduğum kitapların yönünün nereye gitmesi gerektiğini, insanın hayatı niçin, hangi dava uğruna yaşaması ve ölmesi gerektiğini, hayatın akışı içerisinde önümüze çıkan her şeyin bir anlamı olduğunu İsmet Özel ile tanıştıktan sonra daha iyi anlamlandırdım diyebilirim. Fakat ne söylersem söyleyeyim onun benim hayatımdaki rönesansını tam olarak ifade edemem. Tabii ilk olarak şiirleri ile bu serüvene başlasam da her okuduğum kitabında bambaşka bir dünyaya açılıyorum. Tahrir Vazifeleri de böyle bir kitap oldu benim için. İsmet Özel kitabının başlarında şöyle bir ifade kullanıyor: “Adı üstünde bunlar benim tahrir vazifelerim. Şunca yıl yaşadıktan sonra vazifemin yazmak olduğunu nihayet anladım. Bence daha şiddetlisi yazmakla vazifeli olduğumu anladım. Yaşayan insanlara birer vazife düşüyorsa, bana da düşen yazmaktır.” “Yazmaktan ürktüm, konuşmayı elverişli bulduğum içindir ki bir yayın organında düzenli yazılar yazmak gerektiğinde sütunumun başlığını “Konuşmak” koydum. Yazdıklarımın “yazı” iddiası taşımaktan uzak kalmaları için elimden geleni yaptım. Yine de ne ben yazmayı bırakabildim, ne de yazmak beni bıraktı. Bir boyun eğiş artık bu tahrir vazifeleri: Yazmakla vazifeliyim ve vazifem yazmaktır.” Tahrir Vazifeleri İsmet Özel’in hayatında oldukça büyük öneme sahip. Nitekim Peygamber Efendimizin “Yarın kıyametin kopacağını bilseniz, elinizdeki son fidanı mutlaka dikiniz” minvalindeki hadisini yorumlayarak bu kitabı elindeki hurma fidanı olarak tanımlıyor. Kitabın “Sabah öğren akşam öl, gün boyu ömür yeter.“ isimli son bölümünde ise yazar tahrir vazifeleri hakkında şunları söylüyor: “Söylemek istediklerimin hepsini söyledim mi? Hayır, ama söylediklerim, görevim çerçevesinde söyleyebileceklerimin hepsiydi. Bu kadarı bile başımı döndürmeye yetiyor. Sınırlı görevimi yerine getirirken ortaya koyabildiğimin hepsi burada.” “Sen eğer bir anahtar arıyorsan, dövüş için donanıma ihtiyaç duyuyor, yürünecek yol konusunda titizleniyorsan ve gözünü ufka dikme merakı içindeysen beni hesaba katabilirsin. Ben buradayım: Tahrir vazifesini tamamlamış biri olarak.” “Diyelim ki birisi boğulmakta olan bir insanı kurtarmak için bütün gayretini harcadığı halde onu kurtaramadı. Bu kişiyi “başarısız” ilan edecek miyiz? “Başarı” etiketini boğulmakta olan bir insanı kurtaran kişiye yakıştırdığımız zaman da en uygun işi yapmış olmuyoruz. İşte böylesi mülâhazalar muvacehesinde başarısızlığımla iftar ettiğimi ifade edebiliyorum. Tıpkı asılmak üzere idama giden adamın son söz olarak “Bu da bana bir ders olsun!” deyişi gibi. Aldığı dersin bundan sonra ona hiçbir pratik faydası dokunmayacak; ama ya ders almamış olaydı!” “Yazdıklarımı başarısız diye adlandırışım, onları günümüzün ölçülerini kullanarak yürürlükteki üstünlükleri ele geçirmeye heves edenlerin kullanamayışları sebebiyledir. Dolayısıyla tahrir vazifeleri sarf edilemeyeceği için, israf da edilemeyecektir. Ben olsa olsa, “biri bunları bana söyleseydi” dediğim şeyleri söyleme çabası gösterdim. Çabam beni çabamın merkezine götürdü ve böyle bir yere uğramaktan ilk memnun olan benim.” Sonuç olarak İsmet Özel’in her kitabı gibi bu kitabında insan zihninde yepyeni ufuklar açacağını ve herkesin okuması gerektiğini söylemek istiyorum.

Tahrir Vazifeleriİsmet Özel · Tiyo Yayınları · 20141,169 okunma

··

513 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.