Her ölüm arkasında yığınla keşke, kucak dolusu acı ve pişmanlık bırakıyordu. Giden kurtuluyor, bu arsız dünyanın çilelerinden sıyrılıyor, arkada kalanlar heybelerine bir acı daha ekleyerek yürüyorlardı kendi sonlarına doğru. Tüm insanlık bir devam filminin içinde benzer senaryoları oynayarak sırasını savıyordu. Bazı performanslar alkış alırken, bazıları fiyaskoyla sonuçlanıyordu. Her hayat geride rengi solmuş fotoğraflar ve zamanla silinmeye mahkum hatıralar bırakarak zamanın arşivindeki yerini alıyordu.
Sayfa 77
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.