Yoklukları ne derin yaraydı öyle? Aradan yıllar geçmesine rağmen asla kabuk bağlamayan, ilk andaki acısıyla sürekli sızlayan ve kanayan bir yara… İnsan annesini kaybettiğinde ölüyordu çocukluğu. Babasını kaybettiğinde ise hem kahramanını kaybediyor, hem de yeryüzünde sorgusuz sualsiz kendisine kol kanat gerecek en büyük insanı kaybetmenin verdiği derin boşlukta yitip gidiyordu
Sayfa 174
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.