Bu Oya Baydar’dan yakın zamanda okuduğum ikinci romandı. Romandaki edebiyat çevrelerinin eleştirisi, isim vermeden Elif Şafak ve Orhan Pamuk gibi yazarlara dokundurmalar vs okuması keyifli konulardı. Kilam ve dengbej gibi kavramları bilmiyordum, romanın kurgusuna güzel bir şekilde yedirildiğini düşünüyorum. Fakat Oya Baydar kitabın merkezindeki yazar karakterine oldukça benzer bir şekilde her kitabını neredeyse aynı şekilde kurguluyor. Kitabın ilk sayfasından itibaren Batılı aydın karakteri görünce bütün kitabı “ee mağdur Kürt karakter nerede” diye bekleyerek geçirdim, çünkü Oya Baydar “woke” bir yazar, illa bir yerden Kürt meselesine bağlaması gerekiyor. On beş sayfa okuduktan sonra ise kitabın son 30 sayfasında çözülecek bir gizemin ilk ipuçlarını görüyoruz. Kitabın çoğu olay örgüsünün bir yere varmadığı, iyi kurgulanamamış bu gizem öğesiyle geçiyor; karakterlerin konuşmaları hiçbir yere varmıyor, anlatıcı değiştiğinde olay hakkında yepyeni bilgiler edinemiyor okur. Çoklu anlatıcı tercihi unsurunda beni rahatsız eden diğer bir yan ise anlatıcıların hepsinin aynı kişiymiş gibi konuşmalarıydı. Doğulu karakterlerin ağzından anlatılan bölümlerde birkaç Kürtçe kelime kullanılması dışında ayırt edici hiçbir unsur yoktu, 36 yaşında avukat bir kadın ile ellilerindeki köylü bir kadının aynı kelimeleri ve aynı cümle yapılarını kullanarak konuşturulması bence anlatımı çok zayıflatıyor.

Yazarlarevi CinayetiOya Baydar · Can Yayınları · 2022185 okunma

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fremdartig