Kalbimden geçen resim sonunda tamamlanmıştı./ SON
Yeni bir edebiyat türü ile okuma yapmak benim için inanılmaz heyecan verici bir okuma oldu.
Adına bakılırsa üstünde çok düşünülmesi gereken bir kitap diye düşünüyorum.
Genç bir sanatçının içindeki asıl özü bulabilmek için şehirden çıkıp dağlara doğru yola koyulur.
Gittiği kaplıcanın sahibin kızı Nami ile karşılaşınca şiirlere ve resimlere olan olan ilgisi artar ve değişir.
Ophellia yı anımsatan bu kıza yavaş yavaş adım atan adam onun trajik hikayesine atılır.
Sürekli doğa tasviri yapan Natsume Soseki okuyucuyu sıkmadan doğanın içinde gezdirip onu o dünyaya tanıtıp düşündürüyor.
Beni de sürekli düşündüren Nami' nin aynı suratla tüm gün dolaşıp yazarın bunu bozmadan aktarması hayli şaşırtıcı ve ilginçti.
Üç Köşeli Dünya sanırım anlamadığım kısmı kitaptaki ismi?
Kitapta günümüze epey cevap olacak çok fazla örnek ve olay vardı. Ve ben katıldığımı buradan da yazayım.
Bir çırpıda bitirmemi sağlayan yazarın betimlemelerinin derinliğiydi. Ben pek betimleme sevmem ama Natsume Soseki betimlemelerini yerinde ve özünde kullanmış.
Kitabın karakter açısından az olması romanı daha bir zengin kılıyor.
Japon edebiyatına bu kitapla başlamak çok güzeldi.