Bitmesin diye yavaş yavaş okusam da yine seriyi bitirdim. Yılların okuyucusu olarak şunu diyebilirim ki bir kitabı kurtarmaya sadece konusu asla yeterli değildir. Üslup ve karakterler ile bütünlük sağlanması gerekir. Bu seri ise bunu en iyi başaran serilerden biri... Konu mükemmel, üslup şahane, karakterler ise efsanevi... Bunların hepsi birleştiği zamansa tadından yenmiyor işte... İkinci kitabın sonundan sonra öyle bir yerden başladık ki hiçbir umut yoktu. Ama Sevro delisi durur mu? Asla ! İnsanın şöyle bir arkadaşı olsun sırtı yere gelmez cidden. Adam sadık olmak için doğmuş. Sonra Victra... İnanılmaz bir sadakat örneği daha... Kısrak başrol olmasına rağmen zerre sevemedim kendisini, keşke onun yerine Victra olsaydı demeden edemiyorum. Uluyanların sadakatini de kimse sorgulayamaz tabiii... Ayrıca Telemanuslar var bir de... Cüsseleri gibi kalpleri de kocaman... Sevgi ve sadakat bağları o kadar yerindeydi ki kitap boyu duygulanmamak elde değildi. Sevgi-nefret çemberinden kurtulamayan Roque ve Cassius da buna dahil. Roque tam bir mankurttu o yüzden de sonuna kadar gururundan kurtulamadı. Cassius ise haklı bir sebepten dolayı Darrow ile düşman olduğu için ona hiç kıyamadım. En adi pislik hallerinde bile sebebini anlıyorsun. Buna rağmen bu kitapta Darrow'la geçirdiği her an kalbimi kırdı. Güzel olanları da kötü olanları da... Yine de keşke sonunda el sıkışmak yerine sarılsalardı çok mutlu olurdum. Bu kitap hakkında destan yazabilirim aslında ama spo vermemek adına burada bırakayım. Son olarak diyorum ki bu seriyi okumayan çoook şey kaybeder.

Sabah YıldızıPierce Brown · Pegasus Yayınları · 20161,038 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kübra