"Mutsuzluğu yok etmeyi değil, onun varlığını irdeleyip, aslında onun ne için verildiğinin tespitini ortaya koyarak, onu mutluluğun bir basamağı haline getirmek psikoloji dünyasının modern zamanlardaki görevi haline gelecektir."
Mecit Ömür Öztürk'ü Dervişin Teselli Koleksiyonu ile tanıdım. Ve o kitabı okuduktan sonra yaşadığım aydınlanma ile çevremdeki herkesi onun ışığına çağırdım. İnsanın yalnızlıklarına, mutsuzluklarına, acılarına dervişane bir bakışla bakmıştı.
Bu kitapta "yedi nefis mertebesi teorisi" ile insanın mutluluğun kaynağını bulması yolunda denemeler yazılmış. Bu denemelerden anlıyoruz ki nefs insanı yükselmesi için var olan bir potansiyeldir. Her kapıda nefsin bir başka yönünü tanıtan bu yazılarda insan kendini bilmeye, durup dinlemeye ve derinleşmeye de firsat buluyor. Tavsiyedir.
