SON SÖZÜ HİTLER SÖYLÜYOR
Hitler’in ordudaki yaveri Binbaşı Willey Johannmaier, halkın panik olmuş bir halde kaçısını tasvir edip, sonuçta muazzam bir insan kaybı doğacağına işaret etmesi üzerine Hitler şöyle cevap vermişti: “Bu gibi düşüncelere itibar edecek değilim.” Nürenberg mahkemesi esnasında bütün dünya Albert Speer’in ağzından, imparatorluğunun yıkılması hâdisenin Hitler’e neler ilham ettiğini öğrenmiştir. Hitler şöyle demiştir: “Savaş kaybedilecek olursa, millet de kaybedilecektir. Kaçınılmaz bir şeydir bu... Zaten savaşlardan arta kalan insanlar, işe yaramaz insanlardır.” Hitler, son saatin bitmesinden beş dakika önce durma fikrini reddetmişti; sözünde de duruyordu. Hatta, suç ortakları önünde kaç defa, yenilme halinde bütün Alman milletini yok edeceği tehdidini de savurmuş ve “Şayet Alman milleti, savaştan sonra yaşamasını mümkün kılacak davranışlarda bulunmak istemezse, ölsün daha iyi!” demiştir. Adı verilmeyen bir kurmay subay, Hitler’in sığınakta şöyle dediğini duymuştur: “Şayet Alman mileti korkak ve zayıfsa, ancak şerefsiz bir akibete lâyıktır.” Bu gibi sözler, Hitler’in sadece sınır tanımayan hırsını ifade ediyordu şeklinde düşünülse bile, bunları sadece savaşın son yılında söylenmediği de bilinmektedir. Speer’in 1967’de Frankfurt’ta yayınladığı “Staatsmanner und Diplomaten bei Hitler” adındaki eserinden öğreniyoruz ki, Alman askerlerinin Moskova önünde durdurulduğu 27 Kasım 1941’den sonra Hitler, Danimarka Dışişleri Bakanı Skavenius’e herkesin içinde şöyle demiştir: “Alman halkı, bir gün gereği kadar kuvvetli olamaz ve varlığını sürdürmek için kanını dökmek şuuruna eremezse, başka bir halk tarafından yok edilmek suretiyle ortadan kalksın, daha iyidir. Çünkü Alman halkı o gün geldiğinde, bugün elde etmiş olduğu mevkiye lâyık olamayacaktır!”
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.