XX. yüzyılın sanat eğilimlerinin belirlenmesinde üç ressam öne çıkar: Cezanne, van Gogh ve Gauguin. Cezanne'ın yapıtlarının değerlendirilmesi kübizmi esinlemiştir. Van Gogh'un itkisel ve renkli anlatımı ekspresyonizmi doğurmuştur. Gauguin egzotik temalar ve uzak ülkeler zevkinin yaygınlaşmasında temel bir rol oynamıştır. Aynı anlayış için de, Norveçli Munch'un (Çığlık, 1893) ekspresyonist tavrıyla ilişki içinde, Belçikalı Ensor'un çok katı vizyonlarını da anmak gerekir; nihayet, Seurat ve Signac'ın yeni empresyonist deneyimleri ve Bonnard ve Vuillard'ın noktacı yapıtları.