"Yaşamım utançlarla doludur.
hatta insan yaşamının ne olduğu hakkında bir fikrim yok.''
Kitap Dazai'nin iç dünyasında dolaşarak toplumun beklentileriyle, yalnızlıkla ve insanlık kaybıyla başa çıkmaya çalışan bir karakterin ( kendi) hikayesini anlatıyor.
Dazai aptal biri değil, yazdıklarından yola çıkarak zeki bile diyebilirim . kadınlarla arası hiç kötü olmamış. varoluşsal sancılar sonucunda da anlamsızlık içinde falan boğulmamış. fakat ruhu hiçbir zaman bu dünyaya ait olamamış. bu sebeple kayıp bir ruh diye adlandırdım onu . Ama işte sanatın gücüyle, insan yaşamının dışında nasıl kaldığını çok sade bir şekilde anlatmış, insanlığa, insan olmaya dışarından bakmış. bir travma yaşamamış, hatta çok kötü denebilecek tek bir olayı bile olmamış. bu adamın travması doğmak olmuş. yaşamı hiç sevmemiş , hiç sahiplenmemiş.
