Özellikle Orta Doğu'da kadınlar her daim bir yarı-ölü halinde doğar. Uyku değildir onlar için ölüm hali. Ölümün, doğarken keyifsiz selamlamasıdır mevzu. Ne istediği bir zevk onlara kucak açar, ne istediği bir oyuncak çocukluğuna eşlik eder. Kin ve nefretle harmanlanan o gözler, hep siyahın alaca tonlarında seyirir. Her kadın bir silaha elverir. Çiçek betimlemesini en mahir sanatçıların kadınlara ithaf ettiği bu topraklarda, en büyük altına değişmiştir. Gerek Furuğ, gerek oranın bir genci Şam eserlerinde bir insan olmanın, bir mücadelenin asıl örneğini gayet direnişe, insanlık hizmetine yol gösterecek bir şekilde başkaldırı mahiyetinde sanatında açıkca karşı koymuştur. Bu parça da bu dize de bir manifestodur.
Kahkahalar yarım kaldı karanlıkta
Bir kadınım fakat insan değil asla
Sen nedir bilir misin hissedememek güneşi suratında?
Rüzgâr esiyor ama tüm hisler uzağımda
Yaşarken üzerimde siyah bi' kefen ama
Toprağa girdiğimde ulaşır aydınlığa
youtube.com/watch?v=BKAFiFd...
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.