Yaşam
seninle kurulandım mı?
Yaşam
ne güzeldin olmasan.
Biraz denizden aldım.
biraz
sandıklara saklı düş ölülerimi harcadım.
daha fazla dokunmadım.
Yaşam
seni geri verdim
geri verdim
geri verdim.
bittiği bilinmeyen bir fincanın
bırakılış sesiydi belki de
bir hicyoktan yağmuru
bir sıkıntı yaprağı
biraz gösyanılması
bir tepsiden seyreder gibi gökyüzünü
acılar da yoruldu.
ben
yeniden, yeniden doğdum.
Nedensiz, tuhaf bir sıkıntı, tuhaf bir yalnızlık içinde duyumsuyordum kendimi. Belki de birdenbire başladı. Ya da öteden beri vardı da böyle bir şey içimde, birdenbire ortaya çıkıverdi.