hamza
@kinvedeyas
Bu metin la dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
hayattan yorulmuşİzmit
629 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
bu hayat denen merhalede ne yaşarsak yaşayalım, yaşam hangi güzelliği veya kötülüğü getirirse getirsin kendimi bu parçada buluyorum. çok aşımsızsın.
open.spotify.com/track/2ZDG4UrtB...
Okur Takip Önerileri
ne demiş sansi salvo 2023 yılı mutluluk ve sağlık getirsin getirmezse de koy gtüne gitsin 😂 biraz da böyle bakmak lazım
Kimsin sen?
Şüphesiz; sen, sen değilsin.
Sen osun.
Ama sen, sen olarak değil.
O, bir giriş şekli ile sana dahil değildir.
Ama, bir çıkış şekli ile de, senden hariç değildir.
Keza; sen de onun haricinde değilsin.
Bu anlattığım mana ile, senin mevcud olduğunu kasdetmiyorum. Keza sıfatını da.
Şunu anlatmak istiyorum:
Sen hiç bir zaman var olmadın.
Olman da mümkün değil.
Her şeyi bir yana at.
Hiç bir şeyle olma.
Hatta sen, sen olma.
Hele nefsinle hiç olma.
Onunla, yani, hakla da olma.
Hatta, onda da olma.
Onunla birlikte de olma.
Fakat, şunu da unutma ki,
Sen, ne bir fanisin; ne de bir
mevcud.
Sen osun; o da sen
arada uğrayıp bu repliği okurum, iyi gelir.
ama nasıl hissediyorum biliyor musun? şimdi böyle insanın hayatta güvendiği bazı şeyler vardır ya hani. başı sıkışınca falan... ne bileyim. mesela 155. bir şey olursa polis gelir. nedir, işte itfaiye. yangın çıkınca ararsın. bilirsin ki gelecek. asansörde kaldın diyafon var. basarsın birisiyle konuşursun. ne bileyim. o seni rahatlatır. panik butonları vardır. bir yerde kaldığın zaman basarsın. polis gelir yada birisi seninle konuşur. ne bileyim. rahatlatır en azından seni.
şimdi nevra, bunların hiç birinin çalışmadığını düşünsene. bir şey geliyor başına 155'i arıyorsun bakan yok. yangın çıkmış itfaiyeyi arıyorsun gelen yok. asansörde diyafona bakıyorsun birisi seni duysun diye. panik butonu mesela orada duruyor öyle. basıyorsun. "kimse yok mu kimse yok mu? duyuyor musunuz beni?" diye bağırıyorsun ama hiç çıt yok.
ya diyorsun ki arkadaş buna bir şey mi oldu ya. böyle bakıyosun. açıyosun duvardan bir ayırıyorsun onu. aa, ananı avradını! bağlantısı yok nevra. kablo yok. o duvarda öyle duran bir şeymiş. senin hayatın ona güvenmekle, inanmakla geçmiş. halbuki seni kazıklamak için koymuşlar onu oraya. sen ona güven diye. sen ona güven. başını kaldırmadan, soru sormadan, işine gücüne bak diye koymuşlar. sen de ona öyle salak gibi güvenmişsin. aslında güveneceğin hiç bir şey yokmuş. işte kendimi şimdi öyle hissediyorum. bir şeylere öyle haybeye inanmışım. o da çok boktan bir durum. o yüzden şimdi ne yapacağımı hiç bilmiyorum.
daima, izinde.
hamza
@kinvedeyas
·24 Mart 2023 01:35
Mustafa Kemal'i gördüğüm ilk anda anlamıştım. Onun da başına gelecekti. Kutsallaşacaktı. Hiçbir hamlesi hiçbir yerde tartışılamayacak, sözleri dogmalara dönüşecek, İstiklal Savaşı'ndan geriye kalan tek isim olacak, ilkelerinden heykeller yapılacak, ekonomisi için çırpındığı ülkesinin değeri düşmüş banknotlarına yüzü resmedilecek ve hatta politikasının aleyhinde fikir beyan etmek bile kanunen yasaklanacaktı .O kadar etkileyici ve güçlü bir kişiliği vardı ki, bütün bunlar olacaktı. Önce düşmanı sonra saltanatı yenmiş olan Mustafa Kemal, en sonunda da kendisiyle savaşacaktı. Özgürleştikçe körleşen halk, onu ve devrimini çiğ çiğ yiyecekti. Tarihe bir V harfi çizdirecek kadar keskin bir dönüş yaptırmış olmasına rağmen, halkı tarafından delik deşik edilecek ve geriye sadece fotoğrafları kalacaktı.
iç dö(o)küntüsü
Ayaz, kesmek istemez bazen en istediği deriyi.
Kulak yok sayar çokça kendinden çıkıp gideni
En çorak dibe ekilmeli tahammül edilemeyen histeri yıllanmış ellerle
Bir şair istediği zaman seçememeli istediği şiiri
Uyulmaması gerekenlerin verdiği o güven
Aldanırcasına kendiyle kandırık bir çocuk usu
Hep mi ele verir bir âşık kör kütük haddini bilince
Ruhun parselizasyonu hep savruk hep biçimsiz
Kötülük bile sıkılırmış kurduğu üstünlükten, anımsayabildim.
Merdiven dibinin o sade ve çürük yaşanmışlıkları
Bir serçe gagasıyla dünyayı Atlas'tan devralabilirmiş
Bir çift kanat yürümeyi bittabi isteyecektir
Caddedeki dükkanların sokağa duyduğu o apansız kaygı
İstemeyi arzulamamanın lime lime bencil edişi insanı
Alışmayı değil, celladını her gün öldürerek dahil olmak istermiş bu yangın yerine.
Tadımlamam gerekiyor tüm ihtimalsizliğe koyverdiğim o mazın distopyalarımı
Şiirin her zerresine beddua ederken romanın her künyesiyle bakaşırken
Bilinmekte ve bilmekte daimiyim.
youtube.com/watch?v=jSl8Eqp...
fikrin ağırlaştı kaldırılamaz oldum
kandırılamaz oldum böyle yardım alamaz oldum
onuru hangi kitaba sordun söyle hangi tarafa yordun
böyle algılanamaz oldum ben de tanrıtanımaz oldum
hamza
@kinvedeyas
·18 Ekim 2023 02:00
Genetik ve kültürel mirasın, insana acıdan başka bir şey vermesine olanak yoktu. Her insanın boşluğa doğma hakkı olmalıydı. Vatansız, toplumsuz, ailesiz ve kişiliksiz olmak her insanın hakkıydı. Hiçbir insan, genetik ve kültürel mirasın baskısı altında yaşamaya mahkûm edilemezdi. Hiçbir insan, Tanrı'nın iyi olduğuna inanmak zorunda değildi.
Sayfa 102
True Detective(2014)
Bence insan bilinci evrimde trajik bir şekilde ilerledi. Çok fazla bilinçlendik. Doğa kendinden bağımsız bir bakış açısı yarattı. Bizler doğa kanunlarına göre var olmaması gereken yaratıklarız. Hepimiz bir yanılsama içindeyken, duyusal deneyimler ve hislerin gelişimi sayesinde birey olduğumuzu sanan fakat, aslında bir hiç olan bireyleriz.
Günday'ın bahsettiği şiir Baudelaire'ye ait olan anywhere out of the world yani dünyanın dışında olsun da neresi olursa olsun anlamına gelir. 1915'de ise March Chaggal isimli ressam ise yaptığı eserine bu şiirden ilham alarak adını vermiştir. Resimin teması ise, zihinle beden arası o ayrılığın sekansıdır. Şiir ise şöyledir;
Bu
yılkı, bakmaya güç gelen, gocunan bir atın, eşeğin bir binek hayvanının(genellikle atın) kış vaktine yakın kaderine bırakıp savruk bir yaşama bırakmaya denir. dönen de vardır elbet ama ekseriyetle dönen olmaz. şiirin atmosferi ise gidişinin, sallantıda olmanın getirdiği buhranın, sinire dönüşmesi ve olduğu sisteme bir kaş çatışın getirmiş olduğu sitem ve sinir ikileminin benimsenememeyişi. çağa ayak uyduramamanın ve sanatına dahil olamamanın küçük bir tragedyası.
