Gönderi

iç dö(o)küntüsü
Ayaz, kesmek istemez bazen en istediği deriyi. Kulak yok sayar çokça kendinden çıkıp gideni En çorak dibe ekilmeli tahammül edilemeyen histeri yıllanmış ellerle Bir şair istediği zaman seçememeli istediği şiiri Uyulmaması gerekenlerin verdiği o güven Aldanırcasına kendiyle kandırık bir çocuk usu Hep mi ele verir bir âşık kör kütük haddini bilince Ruhun parselizasyonu hep savruk hep biçimsiz Kötülük bile sıkılırmış kurduğu üstünlükten, anımsayabildim. Merdiven dibinin o sade ve çürük yaşanmışlıkları Bir serçe gagasıyla dünyayı Atlas'tan devralabilirmiş Bir çift kanat yürümeyi bittabi isteyecektir Caddedeki dükkanların sokağa duyduğu o apansız kaygı İstemeyi arzulamamanın lime lime bencil edişi insanı Alışmayı değil, celladını her gün öldürerek dahil olmak istermiş bu yangın yerine. Tadımlamam gerekiyor tüm ihtimalsizliğe koyverdiğim o mazın distopyalarımı Şiirin her zerresine beddua ederken romanın her künyesiyle bakaşırken Bilinmekte ve bilmekte daimiyim.
·
228 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.