Gönüllü Kulluk Üzerine Söylev, Homeros’tan bir alıntı ile başlıyor: “Göremem hiçbir iyilik birçok efendinin olmasından. Yalnız tek bir kişinin efendi, tek bir kişinin kral olmasıdır gereken.” Bu alıntıdan sonra yazar, La Boétie, bu tümcelere ilişkin yorum yapıyor. Yazar, efendi sıfatını almış tek bir kişinin erkinin katı ve saçma olduğunu söylemekle birlikte istediği an kötü olma erkini sürekli olarak elinde bulundurmasından sebep iyi olabileceğine hiçbir zaman güvenilmeyecek bir efendinin kulu olmanın ne kadar büyük bir mutsuzluk olacağını da ekliyor. Bunu 1550 (?) yılında yirmili yaşlarındayken yazıyor. La Boétie, yapıtı boyunca insanların nasıl olup da itaat etmekle kalmayıp boyun eğmeyi ve hatta kulluk etmeyi arzuladıkları sorununu irdeliyor. Bunun beraberinde iktidar olgusu ve devlet egemenliğini de didik didik ediyor. La Boétie, devleti doğal olmayan yapay bir kurum biçiminde algılamasıyla Machiavelli ve Hobbes gibi modern siyasal düşünürlere yaklaşsa da onlardan önemli bir noktada ayrılıyor. Söylev, toplumun devletten bağımsız olarak düşünülemeyeceği kanısına açıkça başkaldırıyor. Montaigne’in “Çağımızın en büyük insanı” dediği Etienne de La Boétie, seninle tanıştığım için mutluyum. Artık bir başucu kitabım daha var. “Halk bir kere kulluklaşmaya görsün, özgürlüğü öylesine unutuyor ki, artık onun uyanıp yeniden özgürlüğünü ele geçirmesi olanaksız oluyor.” (s. 32) “Tirana karşı koymak, onunla savaşmak gerektirmez bile. Ülke ona kulluk etmemeye karar versin bir kere, tiran kendiliğinden yok olup gider.” (s. 22) Kitapla ve merakla kalın.

Gönüllü Kulluk Üzerine SöylevÉtienne de la Boétie · İmge Kitabevi · 20181,055 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.