Victor Hugo dönemine göre aydın bir akılla ve cesaretle idama karşı olduğunu Bir İdam Mahkumunun Son Günü'yle anlatmış. Kitap kesinlikle okunması gereken açıklayıcı bir önsözle başlıyor. Önsöz dönemin toplumunu, siyasetini ve idam görüşünü eleştirel bir şekilde açıklıyor. Kitap, mesajı açık olan ve idam mahkumunun hislerini size de hissettiren değerli bir eser. Bunlar dışında birkaç karşıt fikir paylaşmak istiyorum. Kitaptan bağımsız, önsöze ithafen. Önsözde idama karşı olma sebepleri arasında kaba söylemiyle barbarlık gösteriliyor. Ki bu elbette ki katıldığım noktası. Bunun yanında idam mahkumunun ailesine utanç bırakıldığı, öksüz bırakıldığı, dışlanmışlık bırakıldığı söyleniyor. Burada bir altyazı geçmek istiyorum. Bir suçlu suç işleyerek ailesine bunları bırakıyorsa adalet sisteminin problemi değildir. İdamın doğru olmamasının bir nedeni de devletin resmi yollarla böyle bir cezalandırmayı seçmiş olması halkın da buna başvurmasını kolaylaştıracaktır. Önsözde cezalandırmak yerine iyiliğe yönetmek diye bir ifade geçiyor. Böyle bir ifade çok büyük bir açıktır. Cinayet, yaralama, tecvüz gibi suçlar apaçık suçtur ve altyazısı yoktur. Tabii nefsi müdafaa vb şeyleri açmıyorum. Bunlara da gerekliliğine göre en doğru şekilde karar verilir. Hata kendinin değil kaderin, tanrı cezalandırmalı gibi ifadelere de bir altyazı geçmek istiyorum. Kesinliği olmayan şeylerin adalet sisteminde işi yoktur. Dünyanın açığı olmayan, her suçun hikayesini doğru değerlendirecek objektif, kusursuz bir adalet sistemine ihtiyacı vardır.

Bir İdam Mahkûmunun Son GünüVictor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2023120,8bin okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

lina