‘O iyi insanlar, o güzel atlara binip gittiler’ sözünün hikâyesi
Cümle 
Yaşar Kemal’in bazı kitaplarında geçer. Hikâyesi de ona atfedilir. O Yaşar Kemal olmazdan önce, Aşık Kemal iken yaşadığı rivayet edilir. Hikâye şöyledir:
Vakt-i zamanında Urfa yöresi at yetiştiriciliğinin merkeziymiş. Atların cinsleri, seyislerin pirleri hep Urfa’dan çıkarmış. Atlara meraklı bir bey de bu şöhreti duyup varmış Urfa eline. Yalnız atlar değil, insanlar da göz kamaştırıcıymış. Nereye gitse izzet, ikram. Ne rızkı eksik bırakılmış adamın, ne sohbeti, ne de güleryüzü. Adam masallar diyarında görmeye başlamış kendini, yabancı değil tanrı misafiriymiş Urfa’da. Artık muhabbeti tamam edip, kendine göre de bir at bulduktan sonra dönmüş yurduna..
Yıllar geçmiş, bey o güzel memleketin özlemini duyar olmuş. İşten güçten başını alamamaktan, zamanın nasıl geçtiğini de anlamamış. Artık dünyadaki günlerinin sayılı olduğunu fark edince, dünya gözüyle Urfa’yı bir daha görmek istemiş. Tekrar koyulmuş yola..
Fakat Urfa’ya geldiğinde, geldiği yerin Urfa olduğuna inanamamış. O eski mamur kentin yerinde yeller esiyormuş. Taş üstünde taş bile kalmamış. Rastladığı insanlar eşekten beter, atları ona eskisinden de pahalıya satmaya çalışıyorlarmış. Bir eski günler geliyormuş gözlerine, bir de şimdiki halini görünce gözyaşları. Viran hale gelmiş şehri dolaşırken bir kenarda, sanki dünyanın ilk gününden beri orada yaşıyormuş gibi görünen dermansız bir ihtiyar görmüş. Hemen varmış yanına, ‘amca’, demiş, ‘yıllar evvel burada çok güzel atlar, çok iyi insanlar vardı, şimdi eser kalmamış, nerede bu adamlar?’ diye sormuş. Amca da son nefesini verircesine bir sesle, ‘oğul, o iyi insanlar o güzel atlara bindiler, çektiler, gittiler,’ demiş…
·
1 artı 1'leme
·1.299 görüntüleme
Güzel bir paylaşım yazınızı okuyunca Merhum Tuncel Kurtiz geldi aklıma, iletinin altına Şiir severler için paylaşıyım...
👇
youtu.be/TDb5ilzIbto?si=...
Değerli bir insandı, şiirleri hâlâ aklımızda. Mekanı cennet olsun. Teşekkür ederim…
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.