Bazı insanlar başkalarına bir şeyler anlatmak, cesaret vermek, tutkuyu göstermek için şekillenmiş gibiler. Frida'da onlardan biri. İyi ki bu kitap elime geçti de Frida'nın tutkusu ve cesaretini tanıma fırsatım oldu. Düşünün tepeden tırnağa sahiden de kırık dökük bir kadın; geçirdiği kazaya kadar aklında resim yapmak gibi bir planı yok, onun derdi Meksika ve dünyayı tanımak, şen şakrak tam bir Çalı Kuşu olup, aklına estiği gibi özgürce yaşamaktan başka bir planı yok. Ama sonra felaketler zinciri başlayınca içinde hiç bilmediği Frida ile tanışıyor. Her yanı engellerle dolu ama o hayata tutunmak için bütün benliği ve tutkusuyla kendini resim yapmaya adıyor. Bu halini pek bilmezdim, filmlerinden, sözlerinden bu çıkarımı yapmıştım ama savaşçı bir kadın olduğunu bilmezdim. Ben de onun gibi sanata tutunan savaşçı kadınlardan biriyim. Ve ben hep kendime engellenen, diyordum, kitabı okuyunca bu tanımın doğru olduğunu anladım. Çünkü bir şey istiyorsanız hayat onu size vermeyecek, kalkıp alamıyorsanız bile sürünerek almak zorundasınız! Hayat kimseye gümüş tepsiyle sunulmuyor, bazılarının ise önüne kırık dökük bir tepsi bile gelmiyor. Başarmak uzun bir mesele, ona ulaşmak için olan yol çok uzun, yorucu insanın içinde yoksa yolun ortasına varmadan pes ediyor. Ve ben bir kez daha başarmak için azim, cesaret ve tutkunun olması gerektiğini anladım. Ona giden yolda geri kalan her şey! Evet her şey sadece bahane. Seni seviyorum Frida, şimdi sana hayranlığım arttı! Yolumu aydınlattın bana amacımı hatırlatıp, cesaret verdin. Söyleyinsenize hala bir şeyler anlatan insan ölür mü? Anısına saygı ve tutkuyla! -Polen

Frida KahloRauda Jamis · Everest Yayınları · 20184,703 okunma

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ezgi Polen Çelik