Gönderi

Bir Türkiye gözlemi
Benim Türk dostlarım böyledir işte. Mağlubiyeti zor kabul eden, galip geldiği zaman coşkulanan hüzünlü bir dost, eski bir kurt. Zararsız bir üçkâğıtçı ve birine takılıp makaraya almaktan sevinç duyan ve sonra keyfini çıkararak eğlenen sevimli bir afacan. Ama aynı anda da bir düşüncenin ya da kendi kişiliğinin güçlü bir savunucusu. Dışarıdan bakan biri için bunları anlamak kolay değildir. Ama Türkiye insanının yaşamını, geleneklerini ve tarihini öğrenmek isteyen biri bunu anlayacaktır. Türkler başkalarına tâbi olma konusunda başarılı değildirler. Zamana, başkalarına, yeni âdet ve alışkanlıklara uyum sağlamak onlara zor gelir. Trafik kurallarına bile pek uyulmaz ve İstanbul'un efsanevî trafiğinin ancak trafik polisi meydanı milyonlarca sürücüye terk ettiğinde işlediğini sık sık hayretle tespit edersiniz. Sonuçta, trafik ışıklarına ya da kurallara dikkat etmekten daha önemli işler vardır... Türkler ne yazık ki iyi birer diplomat da değildirler. Oysa günlük yaşamlarında çok hareketli, becerikli ve içe dönüktürler. Bir yerde bir anlaşmazlık ya da yanlış anlama söz konusu olduğunda arabuluculuk, yatıştırıcılık, hâkimlik yapmak yerine meseleyi bir trajedi haline getirmeyi çok iyi bilirler. Büyük olasılıkla bunun nedeni, aileleri, işleri ve daha iyi bir yaşam beklentileri adına verdikleri sonsuz mücadelede yatar.
Sayfa 50 - Bersay YayıncılıkKitabı okudu
··
191 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.