“Drew-” demişti ki, “Hayır!” diye sözünü kesti. Dudaklarını diliyle ıslattı. “Ama daha ne söyleyeceğimi duymadın.” “Biliyorum, kapat çeneni!” “Tamam, konuşmak da neymiş? Hadi, sevişelim.” Yeşil, yataktan atladığında Drew hemen yerdeki tişörtünü alıp banyoya girdi. Yeşil içeri giremeden kapıyı kilitlemişti. “Drew, çık oradan!” Kapıya vurup, “Sadece sevişeceğiz,” diye bağırdı kızgın bir sesle. “Uzaklaş o kapıdan!” “Drew, kapıyı kırdırma bana. Alt tarafı sevişeceğiz, niye kaçıyorsun?” “Sana dokunmayacağım, aptal kadın.” Onun yanında soyunmaya korkuyordu çünkü hasta kalbini umursamadan hemen üzerine atlıyordu. “Anla artık, sana dokunmayacağım!” “Bana dokunmana gerek yok ki.” Kapının dışındaki sesi nasıl da masum çıkıyordu. “Ben sana dokunurum, senin bir şey yapmana gerek yok.” Sinirden güldü. “Giyinip geliyorum ve sen de bu süreçte kapıyı rahat bırakıyorsun.” Yeşil hâlâ kapıyı zorlayıp duruyordu. Giyinme lafını duyunca kapıyı açmak için daha çok uğraştı. “Hayır, giyinmeni istemiyorum. O kaslara dokunmak en çok benim hakkım, bencil adam!” Bu kadının arsızlığı bile bu kadar sevimli olabilir miydi? Banyodaki kıyafetlerini giyerken güldü. “Hakkında uzaklaştırma kararı çıkarmamı ister misin?” “Ne sebeple?” “Tacizden.” “Sapık mıyım ben, Drew?” “Olmadığını mı düşünüyorsun?” dedi keyifli bir sesle. “Çık oradan!” diye bağırarak kapıya tekrar vurdu. “Ben seni yatağa attıktan sonra istediğin kararı çıkar. Sadece sevişeceğiz, senin bir şey yapmana gerek yok. Her şeyi ben yapacağım.”

Ötanazi Okulu 4Maral Atmaca · Ephesus Yayınları · 20231,463 okunma

·

85 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.