Özgürlüğün simgesi mıdır trenler? Belki de :) Tazer Özlü gitmek fiilini yasamın ta kendisi olarak görüyor. Yazar, “gittiği” yerlerde de birçok toplumsal ve kültürel çıkarımlar yaparak, kitapta bunlara yer veriyor. Franz Kafka, Cesare Pavese, Italo Svevo gibi birçok yazarın yer bulduğu içsel yolculuğunda, herkesi kucaklayan biraz buruk ve kırık anlatımlı bir hikaye karşılıyor bizi. Tezer Özlü’nün Pevase den oldukça etkilendiğini ve sık sık alıntılarına yer verdiğini söylemeliyim. Ölümü hakkında kitabının son kısımlarında oldukça fazla yer vermiş. Bulutlu,kasvetli ve yağmurlu havaların sıkça yer aldığı cümlelerinin arasında yitiriyoruz adeta mevsimleri. Atfettiği onca şeyden,beyninde ki çatışmadan ve düşüncelerinden harmanladığı duyguları bu kadar yoğun hissettiren nadir bir kadın yazar. Cümleleri göz bebeklerinize tutunurken her sayfasında yalnız yolculuklarını, uykularını ve beklediği kahvesini hissedebiliyorsunuz. Yine uzattım mı ne , zaten üç beş kişi okuyacak onları da sıkmamak gerek :) Kitabi okurken aynı zamanda Murat Mentes okuduğum için belki beni çok sarsmadı bu da bi tavsiye olsun bari ;) keyifli okumalar.

Yaşamın Ucuna YolculukTezer Özlü · Yapı Kredi Yayınları · 202112bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

462 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fatîma