Mustafa Kemal, biraz sonra arkadaşlarının refakatinde, kapıda bekleyen üstü açık arabaya binip uzaklaşırken Zübeyde Hanım, Makbule, diğer ev halkı ve bazı misafirler pencerelerde birikmiş, gittikçe uzaklaşan arabanın ardından bakıyordu. Bu sırada Makbule iç çekerek ağlıyordu. Zübeyde Hanım sert bakışlarını kızına çevirdi: "Sen asker kardeşisin!" dedi. "Ayıp! Ağlanır mı hiç askerin ardından! Üzüntünü kimseye belli etme. Misafirlere şerbet ez. Memleket için giden insan ölse bile ardından ağlanmaz..." diye de ekledi.
Sayfa 6Kitabı okudu
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.