Item: Harry Potter and the Deathly Hallows
Author: Seren

Seren

@serenozdemir

29 Ağustos 2023 11:35

Edebiyat

690 syf.

· Kitabı okudu

Puan vermedi

3 günde okudu

29.08.2023 Stan'in Harry'i tanıması. Dudley'in Harry'e son sözleri... 7 Potter. Hedwig'in ölümü... Weasleyler'in kaybı. Bill ısırıldı, Fred öldürüldü, George lanetlendi, Percy aileyi terk etti, Ginny kaçırıldı ,Ron. Ron için söylenecek çok şey var... Hermione'nin anne babasına yaptığı büyü. Kreacher'in savaşması. Dobby'nin ölümü. Kılkuyruğun anlık pişmanlığı. Luna ve Neville'in dostluğu. Harry'nin Malfoy'u kurtarması, Narcissa'nın Harry için Voldemort'a yalan söylemesi. Bellatrix Lestrange'i öldüren kişinin Molly Weasley olması. Snape'in pişmanlığı ve Dumbledore'un müthiş zekası. ve şu iki büyünün denk olması: "Avada Kedavra!" "Expelliarmus!" Bir şeyleri 'küçük 'olduğu için önemsememek gafletine asla düşmemek gerekiyor. Senin için küçük benim için çok anlamlı olabilir. Voldemort'un sevgiyi sürekli ikinci üçüncü belki yüzüncü planda görmesi yüzünden yok olduğunu biliyorum. Yoksa müthiş karanlık yönü ve güçleriyle kesinlikle kazanan olacaktı. Bu insanların zannettiği gibi Pollyannacılık değil. Bu gerçek. Ben sevgiyi gerçekten tadı, kokusu, vücudu olduğuna inanıyorum. İnsan isterse onu elle tutabilir. Kalkan olarak kullanabilir. Lily bu hikâyenin baş kahramanı. Anneliği sorgulamak isteyen biri buradan başlayabilir. Acaba çocuğumu öldürmeye gelen birini öldürmeye mi çalışırdım yoksa , engellemenin en akla gelmedik hali olan kendini feda etme büyüsünü düşünebilir miydim diye. Ben çok düşündüm. Galiba anne olmadığım için de bir türlü anlayamadım. Benim yüzüm değil sırtım dönük olurdu diye düşündüm. Anne olunca ölüme bakılabilir herhalde. Birini korumak için canımı verebilirim şu anda. Ama benim canım da acır, korkarım. O yüzden ölümün, Voldemortun yüzüne bakamazdım. Haliyle "Avada Kedavra!" laneti göğsüme değil sırtıma gelirdi... Fark var. SON 27.06.2022 Çok yoğun okumaların sonunda yazacak bir şey bulamıyorum. Ya da sıcağı sıcağına yazamıyorum belki bilmiyorum. Sadece. Ben bu kitaplara ve bu dünyaya, daha doğrusu bu kültüre ve ahlaka yirmi yılımı verdim. Evet 20. yılım ve bir gün bile pişman olmadım. Gerçek dostluğu ve aile sıcaklığını, adaleti ve belki de doğru diye tanımlayabileceğim birçok şeyi 10 yaşında bir çocukken bu kitaplardan öğrendim. Herkesin içinde seçimlik iyi ve kötü barındırdığına inandım. Harry Potter evreninde iyi ve kötü net bir şekilde ayrıdır ve her zaman seçim hakkı, pişman olma şansı vardır. Grilerin pişman, siyahların bembeyaz olduğunu gördüm. Daha neler neler... Paylaşmanın mutluluğunu gördüm. Kimsesizlerin kimsesi olmanın çok zor olmadığını. Çoğunluğun görüşüne itaat etmek zorunda olmadığımı da. Doğru bildiğim yoldan şaşmamayı. Kötülük karşısında saf iyilik olmayı. En çok da. Bunu koca bir düğümle yazıyorum ya. Fedakarlığı. Bu hayatta kimseden nefret etmiyorum kimse yüreğimin bir köşesinde nefretle kinle katran karası durmuyorsa bunu da, kendimi özgür bırakmayı da bu evrende öğrendim. Kötülerin en büyük cezası kendileri ile olmak dedim. Sevginin iyileştirici gücünü, her şeyi alt ettiğini gördüm, inandım. Bu konu yoruma kapalı o yüzden. Kıyası kabul etmeyecek kadar ayırdında ve tadında seviyorum. Tarif edemiyorum doğru ama yaşıyorum. Bu aralar ihtiyacım olan şey bir maratondu . Hayır mutsuz ya da üzgün değildim. Hatta çoğu kez ne çok şeye sahip olduğumu düşündüğüm zamanlar yaşıyorum insanların saçma sapan varlıkları sayesinde. Her zaman elhamdülillah diyorum. Ama bir yanımda böyle kaçmak kurtulmak istedi, saf mutluluk. Katıksız. Kimsesiz. Sessiz. Kendi kendime. Ve işte buradayım maraton devam ediyor.️ Benim için Harry Potter evreni bu demek. 10 20 30 hiç fark etmiyor. Yani 'always' 27.08.2021 Tüm karakterler için milyon tane şey yazmak istiyorum ama biliyorum ki buradaki karakterler yetmeyecek yine... Çay veren adam kötü olur mu diye bir diyalog dolaşıyor ya ortada bende diyorum ki " Harry Potter seven adam kötü olur mu yaaa". Sevmek ama öyle değil az buz değil, deli gibi sevmek, öyle yanından geçmek sayılmaz. Zaten okuyup yanından geçip giden de ... Öyle ya da böyle mutluyum, haklı bir gurur yaşıyorum. Çünkü gerçekten okuma alemimden bu kitapları çıkarınca çizgim bozuluyor. En kötü zamanlarımın teselli kaynağıydı her zaman. Bu benim mana alemim. Herkesin durumu farklıdır. Bir çocuğa masal okunduğunda rahatlıyor. Deli gibi top peşinde koşan adamları, şarkı söyleyerek deşarj olanları nasıl ben anlıyorsam... , neyse beni kimsenin anlaması gerekmiyor. Karşılaştırmak gereksiz. Burada bir dünya var ve ben o dünyada olmaktan çok mutluyum; hayır hiç Hogwarts mektubu beklemedim, daha neler. Harry, Ron, Hermione. Arkadaşlık, dostluk budur. Ginny. Ruh eşi olmak budur. Bayan Weasley-Bay Weasley ve tüm Weasleys. Siz harika insanlarsınız ve yetiştirdiğiniz çocuklarda öyle. Snape. Severus Snape. Yanlışları içinde doğrulmuş adamsın. Voldemort Seni önemsemek hakkında yazmak senden nefret etmek dahi içimden gelmiyor ya resmen içimde olsa olsa acıma olur sana karşı. Dumbledore. Adamsın. Kendi ölümünü planlamak da sana yakışırdı. Tonks &Lupin İçiniz rahat olsun, gözünüz arkada kalmasın. ve Luna&Neville. Sizin göbek adınızı sadakat koyuyorum. Harry Potter alemindeki tüm ölümleri saygıyla anıyorum... Sirius, Albus, Dobby, Hedwig, Fred, Remus, Tonks,Severus, Moddy, Colin, Hedwig, Cedric,Emmeline Vance,Ted Tonks,Amelia Bones,Regulus Black,Charity Burbage,Lavender Brown,Barty Crouch Sr.,Broderick Bode,Mrs. Abbot,Rufus Scrimgeour,Bebek Montgomery, Bathilda Bagshot,Regulus Black Herkes hakkında yazabilmek isterdim...

Harry Potter and the Deathly HallowsJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Scholastic Inc. · 201323bin okunma

105 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren