Örtük olan varoluş kazandığı zaman, kuşkusuz değişime uğrar, ama yine de aynı kalır; çünkü o tüm sürece hâkimdir. Örneğin bitki, sonsuz değişim içinde kendini yitirmez. Tohumdan, ilk başta hiçbir şey görünmezken, birçok şey üretilir; ama meydana getirilenin bütünü, henüz kendi içinde gizlidir ve bir ideal olarak kendi içinde içerilir. Bu varlığa gelme ilkesine göre, tohum salt örtük olma ile böyle olmayı arzu etmeme arasındaki çelişkiyi sergilediği için örtük olarak kalamayıp gelişime doğru harekete geçirilir. Ama bu kendisi olmadan varlığa gelmenin görünürde bir amaç vardır; bu varlığa gelme eksiksiz biçimde tamamlanır ve onun önceden belirlenmiş amacı meyvedir ya da tohumun ürünüdür ki bu da ilk duruma dönülmesine neden olur.
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.