Doğanın bir "şantiye sahası" olduğu şeklindeki-Bloch'un bile benimsediği-doğa imgesi, kendi teknolojik jargonunu yarattı. Hala fizik üzerine çalışmalarda yaygın olan "yapı taşları", "harç" ve "çimento" gibi terimler, klasik felsefenin -tüm insanbiçimci niteliklerine rağmen sadece büyülü ya da etik bir doğayı değil, aynı zamanda tutkulu bir doğayı da ifade eden-"sevgi ve "nefret", "adalet" ve "adaletsizlik", "entelekya ve "kinesis" imgelerinin yerini aldı. Belirli bir uzaklıktaki eylemin nihai Newtoncu gizini ve sorunlu yer çekimi olgularını "açıklamak" için geçmişten kalan tek şey, elektromanyetizmada hâlâ varlığını koruyan "çekme" ve "itme" terimleridir.
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.