Yasemin Yalçın: İnsan diye düşündü, insan esasen yerleri özlemiyormuş. O yerleri özlemesinin sebebi içinde sevdiği insanlar olduğu içinmiş içindeki insanlar yabancı olunca, mekânlar da yabancılaşırmış. Şimdi buradan bir çocukluk arkadaşı çıkmadığında, onunla karşılaşma umudu olmadığında ne yapayım Tarabya'yı ben. Şimdi buradan anneme gitme umudu olmadığında, ne yapayım bu yerleri. Ve şimdi buradan içi çocukluk arkadaşlarımla dolu olmayan bir kafeye gelmenin ne anlamı var? İnsan selamlaşacağı, geçmişini bildiği, sevdiği ve hatta nefret ettiği, hakkında bir şeyler konuşabileceği, tanıdık yüzlerin olduğu mekânlardan zevk alırmış ancak.

İnsan diye düşündü, insan esasen yerleri özlemiyormuş. O yerleri özlemesinin sebebi içinde sevdiği insanlar olduğu içinmiş içindeki insanlar yabancı olunca, mekânlar da yabancılaşırmış. Şimdi buradan bir çocukluk arkadaşı çıkmadığında, onunla karşılaşma umudu olmadığında ne yapayım Tarabya'yı ben. Şimdi buradan anneme gitme umudu olmadığında, ne yapayım bu yerleri. Ve şimdi buradan içi çocukluk arkadaşlarımla dolu olmayan bir kafeye gelmenin ne anlamı var? İnsan selamlaşacağı, geçmişini bildiği, sevdiği ve hatta nefret ettiği, hakkında bir şeyler konuşabileceği, tanıdık yüzlerin olduğu mekânlardan zevk alırmış ancak.

Kitabı okudu

Zaman Kıskacı Mirza Tazegül

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yasemin Yalçın