Yağmur yağıyor Ömür hanım...
Gökten değil,
Yüreğimin boşluğundan,
Ömrümün ıssız toprağına...
Şükrü Erbaş
...Ve ben sonsuz bir düzlükte bir küçücük, bir silik nokta gibi eriyip gidiyorum.
Seslensem kim duyar sesimi yalnızlıklar katından?
Çocukların uçurtmalarına benziyorsun
Biliyor musun…
Rüzgârı hiç dinmeyen bir mavilikte
Güneşli sular gibi gülümsüyor yüzün.
Ve ben çok aşağılarda
Katı ülkesinde toprağın
Tutulmuş heyecanına
Titreyerek izliyorum süzülüşünü…
Şükrü Erbaş
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.