Yokluk karşısında haysiyetlerinden hiç bir şey kaybetmeyen asil insanlar varlıklı hallerinde de aynı disiplinli yaşayış çizgisinde hayatlarını sürdürmüşlerdir. Ağaç yaprağı yiyerek îmâninin mucadelesi sürdüren Sa'd b. Ebi Vakkäs ve benzerleri, ordu komutanı ve bölge validi oldukları zaman da, aynı karakterin adamı olarak kalmayı başarmışlardır. Bunlar, yokluktan yılmayan, varlıkla da şımarmayan soylu bir neslin vücud bulmasına öncülük etmişlerdir.
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.