Nietzsche ona bakmadan konuşmaya başladı. "Gözyaşlarımdan birinin dili olsaydı, derdi ki, derdi ki..." ıslığa benzer bir fısıltıyla devam etti. "Sonunda özgürüm! Yıllardır buraya kapatılmıştım! Bu adam, bu sert, acımasız adam benim akmama bir kez olsun izin vermedi"