Denizlerin kumuyum
Balıkların puluyum
Aç koynunu Cevriye
Ben de Allah kuluyum.
Ah fosforlum be! Yazardan okuduğum ilk kitap idi ama etkisi çok büyük oldu. O kadar sevdim ki. Bir o kadar da üzüldüğüm bir kitap oldu. Cevriye'nin hayatı hiç de kolay değil. Ne ana var ne baba. İstanbul sokaklarında ordan oraya savrulur durur. Geçimini kendi bedenini satarak sürdürür. Her yeri bilir, her yer ondan sorulur adeta. Gel zaman git zaman derken bizim fosforlu körkütük aşık olur. Kara sevdadır ondaki her geçen gün yakıp tüketen türden. Onca erkek tanıyan Cevriye bu sefer bambaşka duygular hissetmekte. Kim ola ki bu gizemli bey?
Gizemini çözemediğimiz adamla Cevriye arasındaki olayları okurken ayrı bir heyecan duydum. Belki güzel olacak bu sefer diye diye okudum. Gerçekten çok güzeldi. Ama kitabın sonu başlangıçtaki tadı vermedi. Genel anlamda mükemmel bir eser lâkin son kısmı biraz aceleye gelmiş de hadi filmi kestik der gibi olmuş.