Gönderi
3 senedir beklettiğim gospodinov'un doğal roman'ı beklediğim gibi güzel değildi açıkçası. hüznün fiziği'ni daha çok sevmiştim. gospodinov'u genel olarak severim, kıvrak biçemini ve özcü hikayelerini beğenerek okuyorum. doğal romanda postmodern ilişkilerin tekinsiz yalnızlığına bakıyor. kitap çoğunlukla akışı sarsmayan bölük pörçük zamanlardan oluşuyor haliyle dağınık. dünyayı ve yaşantıyı dikkat ile izleyen bir göz ne kadar derinlemesine bakabilir? her şeye kendince ve kıymetiyle yorumluyor.
·
53 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.