HEM ÜZÜNTÜ HEM KEDER
Hem üzüntü, hem keder; kime el uzatırsın?
Bu bahtsız anlarda, tutacak kim var?
Arzular...sonu gelmez, ne çare arzuların
Yıllar geçmededir, en güzel yıllar!
Sevmek fakat kimi? Bir zaman için nafile
Ve mümkün de değil daima sevmek
Ve yok artık, maziden içimde bir iz bile
Neşem, tasam, her şey değersiz, demek
İhtiraslar mı? Bugün değilse yarın, heyhat
Onlar da susar, mantık konuşunca
Ve etrafa dikkatli bakınca, zaten hayat
Adeta bir şaka, boş ve aptalca.
LERMONTOV
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.